Giordano Turrini (Anzola, 28 maart 1942) was een van de grote sprinters uit de jaren 60 en 70. In de jaren na de oorlog was het baanwielrennen heel erg populair. De wedstrijden trokken stadions vol publiek en de renners op de baan waren echte sterren. Renners als Maspes, Harris, NIcholson, Johnson, Turrini en uit ons land later Loevesijn waren grootheden. Bij sprintwedstrijden deden de sterren een surplace ven 10 minuten of meer. Het publiek vond het prachtig en stond op de banken. In die tijd konden de baantoppers het zich veroorloven om het seizoen op de weg als training te zien en dat is omgekeerd aan nu. Giordano Turrini had een giftige sprint in de benen. Naast de sprint reed hij ook op de tandem en zijn eerste Italiaanse titel pakte hij in 1964 en dat zou de eerste zijn van 14 Italiaanse kampioenschappen. In zijn 20 jarige carrière zou hij ook ieder jaar voor Italië uitkomen op het WK en vele podiumplaatsen rijden. In 1968 werd hji 2e bij de Olympische sprint en stond hij samen met Walter Giordano op de hoogste trede bij het WK tandem. Dat was zijn laatste kunstje als amateur. Als beroepsrenner reed hij voor Brooklyn en Gis waarbij de wegkoersen slechts training waren voor de sprintwedstrijden op de baan. Bij de profs stond hij vaak op het podium maar vaak op plek 2 en 3. In 1978 werd hij de winnaar van de keirin wedstrijd op het WK wielrennen in Amsterdam maar keirin was daar een demonstratiesport. Eind 1980 waar hij op het WK 2e werd achter Daniel Morelon ging de racefiets na een lange carrière aan de haak. Of Giordano echt niet meer kon winnen is niet bekend maar hij heeft er wel een enorm landhuis in Bologna aan overgehouden. Na zijn carrière werd hij wielertrainer op de baan.

Velo Retro



Misschien ook interessant: