02-12-2014 12:56:22

Niels Albert heeft de voorbije maanden stiekem gedroomd van een comeback ondanks zijn hartproblemen. "Maar die komt er niet. Dat besliste ik na een gesprek met een kindercardioloog", schrijft de tweevoudige wereldkampioen veldrijden in Het Laatste Nieuws. "Nu pas begrijp ik hoe ernstig mijn probleem is."

In mei liet Albert een schokgolf door het crosswereldje denderen: hij kondigde zijn afscheid aan door ernstige hartproblemen. Hij bleef in het wereldje als ploegleider van Vastgoedservice, waar hij successen boekt met Wout van Aert. Maar blijkbaar speelden er nog comebackplannen, tot vorige week. Dat schrijft hij in een lange column.

"Het is nu definitief: ik zal nooit meer fietsen", valt Albert meteen met de deur in huis. "Dat weet ik sinds een week, na een lange babbel met professor Marc Gewillig, een autoriteit in de kindercardiologie."

"Nu pas - een half jaar na datum - begrijp ik ten volle hoe ernstig mijn probleem is. En bij deze beken ik: tot vorige maandag ben ik steeds blijven geloven in een comeback."

"Hoe meer ik erover nadacht, hoe realistischer het begon te lijken. Wishful thinking, weet ik nu. Die nieuwe uppercut heeft één groot voordeel: nu kan mijn verwerkingsproces echt van start. En kan ik meer dan ooit focussen op mijn ploegleiderschap bij Vastgoedservice en mijn fietsenzaak."

"Ik was al begonnen met dat verwerkingsproces. En ik dacht dat ik al een eind ver was. Maar met de start van het seizoen werd het waakvlammetje plots weer aangewakkerd. Ik hoorde dat Klaas Lodewyck, van wie ik dacht dat hij ongeveer met een gelijkaardig probleem kampte, succesvol geopereerd was."

"Ik maakte plannen: na het seizoen laat ik me ook opereren, waarna ik stilaan de trainingen begin op te drijven. Getalenteerd als ik ben, sta ik na een goeie zomer in september opnieuw in topvorm aan de start van het veldritseizoen, pompte ik mezelf moed in. Eén jaartje ertussenuit.... Zo erg hoeft dat niet te zijn."

"Maar vorige maandag - 24 november - spatte de droom uiteen. Vrij toevallig. Ik was in Gasthuisberg voor een project, waar professor Gewillig me even apart nam. Hij werkt samen met professor Heidbuchel en kent dus mijn dossier."



"De professor was de eerste die me in mensentaal kon uitleggen wat mijn probleem inhield. Dat hij met kinderen tot 16 jaar samenwerkt, zal daar wellicht voor wat tussen zitten."

"Je hebt twee problemen", vertelde hij me. "De extra overslagen én de vorming van littekenweefsel. Die extra overslagen zijn niet levensbedreigend, als je je succesvol laat opereren. Maar met dat littekenweefsel moet je opletten."

"Vergelijk het met een auto", zei hij. "Je concurrenten rijden met een zescilinder, terwijl jij het met een viercilinder moet doen. Concreet betekent dit dat je eigenlijk al een paar jaar een kwart minder pk's kan ontwikkelen dan je tegenstanders."

"Dankzij je talent kan je dat nog iets of wat compenseren. Maar alleen als de omstandigheden 100 procent gunstig zijn: op jouw parcours en in een superdag. Twee dagen na elkaar zal sowieso niet meer lukken. Bovendien ga je met die viercilinder je hart extra uitputten om dat verschil te compenseren. Als je dat blijft doen, riskeer je de leeftijd van 60 niet te halen."

"Dat was slikken, vooral toen hij zei dat ik nu al blij mag zijn als ik 80 word. Het enige wat nog mogelijk is, is recreatief sporten, mét een bètablokker."

"Dat was het dan... Je kan wel raden hoe ik me voelde op de terugweg. Anderzijds kan ik hier nu definitief een punt achter zetten. Zoals ook ons mama me achteraf vertelde: "Laat het nu, Niels. Zoek de rust die je nodig hebt"."

"Deze week ben ik in Calpe met Van Aert en de andere ploegmaats. Volgende week gaat het de laatste rechte lijn richting de opening van de winkel. Gedaan met piekeren. Eindelijk rust in mijn hoofd..."

sporza.be