Cat. A Kasteel - ingericht door de Kasteelhoekvrienden
krantverslag : Reeds vorig jaar na zijn experiment te Oostakker-Lourdes hadden wij als onze mening te kennen gegeven dat Daniël Van Rijckeghem zonder de minste twijfel een voortreffelijk veldrijder zou kunnen worden op voorwaarde dat hij zich enkele tijd de moeite wilde getroosten een aanpassingsperiode door te voeren. Dit seizoen hebben wij die zienswijze weer op papier gezet en kijk ... Op amper 24 uren tijd veroverde de Meulebekenaar 2 palmen in de nieuwe specialieit. Akkoord dat de "groten" uit de cross-wereld noch te Hooglede, noch te Laarne op het appel verschenen, maar toch ... de manier waarop hij te Laarne van de eerste tot de laatste kilometer de wedstrijd beheerste en jongens die reeds sinds jaar en dag door het veld hollen gedecideerd klopte spreekt boekdelen nopens de mogelijkheden van de kersverse cyclocrosser Van Rijckeghem. Daniël heeft het commando vast in handen genomen van zodra de eerste hindernissen opdoemden. Aanvankelijk moest hij het gezelschap dulden van Daniël Van Damme, de knap rijdende Germain De Keyzer, Walter Planckaert (later uitgeschakeld wegens pech) Marcel Vindevogel, Bob Van De Sompele e.a. De Meulebekenaar hield er echter zowel op de weg als in de weiden zo een razend tempo op na dat hij reeds na afloop van de 1 ste ronde een voorsprong op zijn naaste achtervolgers. Marcel Vindevogel was de enige die erin slaagde na een nijdige jacht bij de koploper aan te pikken. De momenteel zeer knap op dreef zijnde Marcel had er echter alles moeten uithalen om aan te pikken en daarna heeft hij zich zo het hart uit het lijf gereden om in het spoor van de losgebroken Van Rijckeghem te blijven dat hij achteraf vlug terugzakte en feitelijk nooit meer zijn stap vond. Het bewijst overduidelijk hoe hels Daniël daar te Laarne van leer trok. Men zou nochtans moeilijk kunnen beweren dat de concurrenten zich onbetuigd lieten.Achter de koploper werd inderdaad heftig jacht gemaakt met het gevolg dat zich een achterblijvend trio vormde bestaande uit Bob Van De Sompele, Freddy Naert en Willy Vermaercke. Zij slaagden er evenwel niet in ook maar 1 millimeter van hun achterstand goed te maken. Integendeel, nadat Van Rijckeghem gedurende een volle ronde had uitgeblazen en daarna terug de forcing voerde, liep hij weer verder van zijn achtervolgers weg om uiteindelijk ondanks een valpartij zonder erg, met ruime voorsprong zijn 2de zege op 2 dagen te
veroveren. Tenslotte was het Bob Van De Sompel die de dichtste ereplaats uit de brand haalde voor Freddy Naert en Willy Vermaercke. Te vermelden de knappe ereplaatsen van Germain De Keyzer, Danny Van Damme, Carlos Nottebaert en de wederoptredende Michel Baele. Als andere wegrenners die het uiterst behoorlijk deden in het veld willen wij in elk geval citeren : Fons Van Parijs, Willy Planckaert die nochtans pech leed, Willy De Geest die weer iedereen overtuigde dat hij op zijn beurt een voortreffelijk crosser zou kunnen worden maar ook wegens pech uit het strijdperk verdween.