Memo(s)

De Italiaan Ottavio Bottecchia werd op 1 augustus 1894 in San Martin del Colle geboren. Zijn ouders waren doodarme mensen en Ottavio moest daarom al vroeg gaan werken in de bouw. Tijdens de Eerste Wereldoorlog streed hij drie jaar aan het front als mitrailleur-cyclist.



Als krijgsgevangene slaagde hij erin om te vluchten en na de oorlog ging hij het als wielrenner proberen. Binnen twee jaar was hij prof. In 1923 eindigde hij als vijfde in de Giro d'Italia en dat leverde hem een contract op bij het Franse rijwielmerk Auto-moto. In de Tour de France maakte Bottecchia daarna naam, door als eerste Italiaan de Franse rondrit te winnen. Zijn debuut in de Tour was ongelooflijk. Hij won de tweede etappe en veroverde tot tweemaal toe de gele trui. Op de Aubisque en in de Pyreneeën toonde hij zijn aangeboren klimmers-talent en in het eindklassement behaalde hij de eervolle tweede plaats achter zijn ploeggenoot Henri Pélissier.



In 1924 vertrok Bottecchia natuurlijk als de grote favoriet voor de eindzege. Hij won de eerste rit en pakte dus meteen de gele trui, die hij in het verdere verloop van de Ronde niet meer afstond. Hij won bovendien vier etappes in die Tour. In 1925 prolongeerde hij weer met veel machtsvertoon zijn eindzege. Al in de eerste rit nestelde hij zich op kop met drie minuten voorsprong. Ook dat jaar won de mystieke, zwijgzame Italiaan vier ritten.



In 1926 startte Bottecchia weer in de Tour, maar hij was geen schim meer van die fantastische renner uit de twee voorgaande Ronden. Wegens ziekte gaf hij in de vreselijke rit Bayonne-Luchon op. Ottavio Bottecchia is op een zeer tragische wijze aan zijn einde gekomen. Hij trainde altijd op de weg van Colomberto naar Tolmezzo, omdat er veel scherpe hellingen lagen. Langs de weg plukte Ottavio een tros druiven, maar de eigenaar betrapte hem op heterdaad. De boer was buiten zinnen en slingerde een scherpe puntige steen naar Bottecchia, die hem op zijn hoofd trof. Enkele voorbijgangers vonden hem enige uren later met een schedelbreuk in het plaatsje Osoppo. Hij werd snel naar het ziekenhuis gebracht, waar men een schedelboring deed, maar het mocht niet meer baten.



Op 14 juni 1927 overleed Ottavio Bottecchia in het ziekenhuis van Gemona, zonder dat hij nog bij bewustzijn was geweest. In zijn geboorteplaats werd een groots gedenkteken op zijn graf geplaatst. Pas veertig jaar later biechtte de boer op zijn sterfbed de gruweldaad op.
NN

Ottavio Bottecchia is de eerste Italiaan geweest die de Tour de France twee keer na elkaar kon winnen, in 1924 en 1925. Hij was geëmigreerd uit Clermont Ferrand, waar hij metselaar was. Hij was een zeer bekwaam klimmer en heeft zich gereveleerd in Milano-SanRemo waar hij met een definitieve vlucht op de Colle Turchino ervan doorging. Bottecchia was de benjamin van het Franse volk, ze noemden hem 'Botescià'. Hij was een opgewekt iemand, af en toe was onbeschoft, maar steeds loyaal met zijn tegenstanders. Zijn avontuur in de Tour is zeer opmerkelijk. In 1923 werd hij tweede na Henri Pelisier. In 1924 en 1925 won hij. Drie jaar later op 3 juni 1927, overkwam hem een drama. Bottecchia werd het slachtoffer van geweld. Twaalf dagen later stierf hij in het ziekenhuis. De dood van Bottecchia is altijd een msterieuze zaak gebleven: de dader is onbekend gebleven.
Antonio Giancane

---